Itqualityassurance
- Jak zdecydować, czy stosować projekty niskiej wierności, czy o wysokiej wierności?
- Co wolisz prototyp o niskiej wierności lub prototyp o wysokiej wierności i dlaczego?
- Kiedy należy zastosować prototyp o niskiej wierności?
- Dlaczego należy preferować prototypowanie o wysokiej wierności?
Jak zdecydować, czy stosować projekty niskiej wierności, czy o wysokiej wierności?
Prototypy o niskiej wierności są używane przez projektantów na wczesnych etapach projektu, aby upewnić się, że treść jest poprawna. Prototypy o wysokiej wierności są tworzone na późniejszych etapach procesu projektowania w celu przetestowania wszystkich obecnych hipotez. Nie zapomnij przeprowadzić przeprowadzania wywiadów z respondentami po testowaniu wcześniej przygotowanych pytań.
Co wolisz prototyp o niskiej wierności lub prototyp o wysokiej wierności i dlaczego?
Bez fazy prototypowania firmy marnują cenne zasoby iteracyjne nad produktem końcowym. Prototypy niskiej wierności pozwalają zespołom testować architekturę informacji i przepływy użytkowników, podczas gdy prototypy wysokiej jakości wprowadzają elementy interfejsu użytkownika i sposób interakcji użytkownika z końcowym projektem.
Kiedy należy zastosować prototyp o niskiej wierności?
Prototypowanie o niskiej wierności (LO-FI) to szybki i łatwy sposób na przełożenie koncepcji projektowania wysokiego poziomu na materialne i testowalne artefakty. Pierwszą i najważniejszą rolą prototypów Lo-Fi jest sprawdzenie i testowanie funkcjonalności, a nie wizualne wygląd produktu.
Dlaczego należy preferować prototypowanie o wysokiej wierności?
Kluczowymi zaletami prototypów o wysokiej wierności jest to, że zapewniają one większy wgląd w to, jak będzie wyglądać produkt końcowy, przyczyniają się do testowania i walidacji indywidualnych decyzji projektowych i świetnie nadają się do zakupu od klientów i interesariuszy.
